Hi there! Again, long time no see.. En deze keer is het omdat we - nog steeds - zo veel te doen hebben en gaan doen. Het vliegt van stage naar surfen naar uitgaan naar bergen beklimmen en dingen zien.
Op 3 oktober, zoals jullie (waarschijnlijk) wel weten, ben ik 21 geworden!! En dat in ZUID AFRIKA! Gekker kan het niet worden. Het is hier gewoonte om elkaar te begroeten door middel van een knuffel en soms een kus op de wang, dus die dag kon ik geen genoeg extra knuffels en kussen ontvangen! Mijn lieve huisgenootjes hebben de avond ervoor de hele woonkamer voor mij versierd en op die donderdagavond zijn we - wat toch wel vaak voorkomt - opgebleven en hebben we lekker wat gedronken tot 2 uur en dus om 12 uur mijn verjaardag gevierd!
De dag zelf zijn we 's avonds in een van de vetste clubs van Cape Town gaan vieren: club 31. Een glamorous en trek je mooie jurk met hakken aan club op de 31e verdieping van wat overdag een bekende bank is. Je kijkt uit over heel Kaapstad, want waar je ook danst op de dance/techno deuntjes, je ziet overal glas ( behalve op de grond natuurlijk). Heerlijke avond gehad en natuurlijk pas rond 5/6 uur in bed.

En toen..... Het festival! We hebben een tijd lang niet echt door gehad dat het eigenlijk al een beetje begonnen was, omdat er maar een paar dingen aan de gang waren. Het festivalweekend - 10-12 oktober - waren we ons wel degelijk van bewust. Overal was vanalles gaande, of het nou een talk of een pug race (fantastisch) was, en overal moest vanalles nog afgehandeld worden. After all is alles nagenoeg goed gegaan. We zijn desondanks nog steeds bezig met het afronden van het festival op financieel, resource en evaluatie gebied.
Naast laatstgenoemde zijn we voornamelijk druk met een eigen project opzetten binnen de projecten die al liepen binnen het festival. Nadine en ik hebben gekozen voor Hand in Hand Creatives, een organisatie die kinderen van de straat en dus uit bendes houdt door middel van creative arts. We zijn druk bezig met een plan opstellen voor ons eigen project. We willen manieren vinden die kinderen bezig kan houden met sport en muziek in plaats van hangen op straat.

Het is soms erg gek om het verschil tussen arm en rijk weer eens zó goed te zien. Een tijdje geleden zijn we naar de Cheeta Outreach geweest (heel erg bijzonder, een wild beest aaien), wat in Somerset West ligt, een klein uurtje rijden richting het oosten. Op de weg daarheen kom je langs Khayelitsha, een van de grootste townships van de Western Cape. Je zult het niet geloven, maar hier wonen meer dan 3 miljoen mensen. De weg loopt zo dat je er eigenlijk min of meer overheen kunt kijken: het einde is zoek. Je kunt het einde van deze stad, want zo zien de mensen het hier, niet zien. Enorm is het. Als je dan 10 minuten verder rijdt, zie je langs de snelweg alleen maar witte huizen staan. Witte huizen staan hier voor rijkdom. Een hele symmetrische woonwijk met alleen maar witte huizen. Het verschil kan niet groter.

Ook zijn we een tijdje geleden, zoals de foto's zeggen, Lion's Head opgelopen!!! En dat is andere koek dan die sneue Montferland heuvels, dat kan ik je wel vertellen;)
Er ging eigenlijk nog een leuk verhaal aan vooraf. We dachten lekker met onze waggie om 6 uur sochtends te gaan rijden, zodat we vroeg konden lopen. Unfortunately waren we te sloom en te laks om zo vroeg - na quite some beers en andere alcoholische versnaperingen - ons nest uit te komen en vertrokken we pas om 9 uur. Het tweede punt was de waggie: we stonden voor het stoplicht in Kaapstad op de kruising met, jawel, BREDA Street, en toen hield de koppeling er mee op. Jeroen in paniek, Nadine en ik als twee lachende Nederlandse sterke dames de auto de berg op geduwd, Breda Street in.
We hebben de auto uiteindelijk laten staan en hebben toen een taxi gepakt naar Signal Hill. Als je die weg op rijdt, kom je onderweg langs het begin van de weg naar Lions Head. We zijn vanaf daar, tegen 12 uur, gaan lopen, de berg op.
Rond 3 uur 's middags kwamen we boven aan. Een geweldig uitzicht stond ons te wachten: alle kanten op kijken en overal zie je Kaapstad. Aan de ene kant zie je Camps Bay, andere kant zie je Seapoint Village en weer de andere kant zie je Cape Town the city, met Long Street en alle grote straten midden in.
We hebben hier zon drie kwartier gewoon lopen genieten van het uitzicht. Niks zeggen, alleen maar om je heen kijken en genieten van wat je ziet. Top dagje.

Hier in SA zijn er, zoals jullie weten, genoeg surfspots. De kant waar Muizenberg ligt, ligt vast aan de Indische Oceaan. In verhouding met de andere kant, waar de Atlantische Oceaan ligt, is het in Muizenberg bijna warm water: de Atlantische Oceaan is namelijk ijs en ijskoud! Dit komt door de koude zeestroom die vanuit Antartica langs de Zuid-Afrikaanse westkust komt gestroomd ( lesje aardrijkskunde er ook weer op zitten).
Helaas zijn er aan de westkust van Kaapstad vaak wel betere golven en zijn we soms eerder geneigd om bijvoorbeeld naar Kommetjie, Camps Bay of Noordhoek te gaan. Muizenberg is top om te leren en leuk om te surfen mits de wind goed staat (Noordwest is het allerbest), maar de betere surfsport van Kaapstad zijn aan de westkust te vinden.

Het surfen gaat by the way al een heel stuk beter! Staan gaat prima, draaien ben ik druk mee bezig en nu is het handig om de kleine tips zoals hoe je precies je achterste voet neerzet met draaien te gebruiken. Ik heb een nieuwe wetsuit gekocht, omdat die andere meteen eigenlijk heel erg los ging zitten. Diegene die ik nu heb was de helft van wat ik voor die eerste heb betaald! R495 voor een 2ehands O'Neill wetsuit is niks, dat is ongeveer €30 :). Heel erg blij mee.
We proberen zo veel mogelijk te surfen, om die structuur erin te krijgen en het zo ook steeds beter te leren. Vorige week lag ik in het water, vrij vooraan - het water stond tot net boven mijn knieën - toen ik ineens het water achter mijn board heel gek zag bewegen. Ik keek goed om me heen, proberen te zien wat het kon zijn. Toen ik naar links draaide, schrok ik me helemaal kapot! Daar, anderhalve meter naast me, sprong een zeehondje uit en in het water. Hij was lekker aan het spelen! Dan schrik je toch wel even en besef je je dat je niet op vakantie in Frankrijk bent!

Vorige week zaterdag zijn we naar Waterfront gegaan: een deel van Kaapstad dat deels bestaat uit de haven van de miljoenenstad en deels uit mega grote malls, marktjes, een supergaaf aquarium, een amfitheater en allerlei restaurantjes en shopjes. Fantastisch om te zien, vooral omdat de straatmuzikanten hier ontzettend goed zijn. We hadden de mazzel; dat de Volvo Ocean Race aan de gang was op dat moment, dus we hebben kunnen genieten van een reddingsactie die was gepland en allerlei boten die in de haven lagen. Heel Waterfront stond in het teken van de Volvo Ocean Race. erg gaaf.
Jeroen en ik zijn met z'n tweeën bij het aquarium naar binnen gegaan: Nadine was terrified omdat er in een basin een aantal grote haaien zwommen, dus die ging liever niet mee. Die haaien die er zaten, waren Reggetooth haaien: geen grote witte, helaas;).
Het aquarium bleek veel groter dan gedacht: van Patrick Ster z'n familie (zeesterren, voor de niet bekenden met Spongebob onder ons) naar zo'n 100 Nemo's naar kleine schattige zeepaardjes. We hebben zelfs pinguins gezien! Lieve beestjes.

Van het weekend hebben we een tochtje gemaakt naar Boulders Beach: het penguinstrand:). Er ligt daar vanaf boven een hele route naar beneden, kost je zon 15 minuten om beneden te komen je ziet op de route continu pinguins in de struikjes waggelen of gewoon lekker in de schaduw liggen. Eenmaal beneden kan je het strand op kijken: honderden pinguins die lekker liggen te zonnen, een duik in het water nemen of onder de houten steigers de schawuw opzoeken. Super leuk om gezien te hebben.
Nadien zijn we naar Camps Bay gegaan, een deel van Kaapstad (ook al) waar je super lekker kunt zonnen en eten. Het is hier prettiger zonnen want ondanks het koude water (atlantische oceaan) is er bijna geen wind. Camps Bay is een rijk deel van Kaapstad en heeft dan ook een boulevard die een beetje - alhoewel veel smaller - op de boulevard van Salou lijkt.
's Avonds hebben we een rugby match ( leeft heel erg hier in SA) gekeken bij het Beerhouse. De Nederlandse bieren ontbraken niet, waar ook de bitterballen niet ontbraken! Helaas waren ze niet zo lekker als uit ons eigen koude kikkerlandje, maar toch.

Stones is voor ons een vast plek geworden. Dit is een soort bar/café/poolcafe waar je, je zou het vást niet zeggen, kunt POOLEN. We gaan er regelmatig naartoe om een paar potjes te spelen en dan door te gaan de stad in of gewoon lekker tot 4 uur door bij Stones, want ook daar zit een deel club in. Stones zit midden op Long Street, dé uitgaansstraat hier.

Gisterenavond zijn we naar Kalk Bay gegaan (mam en pap, dat is waar jullie ook gaan ziitten). Een super mooi plaatsje met een aantal super gave barren en café. Gisterenavond zijn we naar the Brass Bell gegaan, wat uit vanalles bestaat waaronder een openlucht bar. Dat 'openlucht' gedeelte heeft nog een leuk verhaal wat ik gisteren zelf ook pas hoorde: het kan erg hard stormen aan de kust en een jaar geleden heeft het zeewater zo'n kracht gehad, dat het dak eraf is gegaan. Sindsdien hebben ze het half open gelaten en het ziet er nog gaaf uit ook.
Er speelden mannen op gitaren met automatische drums en achtergrond muziek gisteren: heel erg leuk en we gaan er zeker vaker heen!

Al met al gaat het goed met mij. We doen veel leuke dingen, proberen ons zo goed mogelijk aan te passen aan de mensen hier én aan mekaar en voelen ons aardig thuis. Ik merk wel dat Nederland soms zo anders is en toch echt wel mijn thuis is. Dus, wees niet bang, na die 7 maanden hier loop ik straks gewoon weer in Doetinchem en Breda rond te blèren;)

Dikke kus vanuit Muizenberg!
Have a lekka week, liefs mela