Hello Muizenberg!
Door: Melani
Blijf op de hoogte en volg Melani
04 September 2014 | Zuid-Afrika, Muizenberg
Hello you guys!
Wat een begin. Na maandenlang te hebben gewacht om 17 uur lang te mogen vliegen naar het zuidelijkste puntje van Afrika, mochten we op vrijdagmiddag 29 augustus - na nog een dik uur vertraging - dan eindelijk vertrekken. Met wat snikken hier en daar namen we voor 7 maanden afscheid van onze lieve familie en vrienden, waarna we troost vonden in het laatste échte Nederlandse biertje: een ekte Heinie!
Met z'n vieren bij elkaar zaten we niet, maar Nadine en ik mochten elkaar gedurende de hele reis wel vergezellen. Filmpje hier en een oogje dicht daar, we hebben ons eigenlijk wel vermaakt:).
Op de tussenstop in Istanbul Ataturk midden in de nacht mochten we een sprintje trekken naar het volgende vliegtuig, want die zou echt niet wachten! En al helemaal niet op vier hummeltjes die toch echt naar Cape Town Airport moesten die dag! Op een drafje hebben we dus het stuk overbrugd naar het volgende vliegtuig en natuurlijk kwamen we daar op tijd aan:). De koffers daarentegen hadden ook zo'n ritje moeten maken, maar daarover later meer.
Eenmaal in het vliegtuig hebben we nog 13,5 uur moeten vliegen, waar we een korte tussenstop hebben gemaakt op Johannesburg en toen snel weer doorgevlogen zijn naar Cape Town. Weinig mensen in het vliegtuig betekent dat je met gemak vier stoelen kunt pakken om toch nog even lekker te slapen, dus daar hebben we goed gebruik van gemaakt:)
Tegen 1 uur smiddags op zaterdag kwamen we aan op Cape Town, waar ons een leuke verassing te wachten stond: Joyce haar koffer was goed en wel overgekomen, maar het snelle ritje tussen de vliegtuigen door was de andere drie koffers waarschijnlijk te veel geworden, want die kwamen helaas niet door het grote koffergat heen.
Gelukkig was de auto die we gehuurd hadden bij Avis wel gewoon op de plek waar ie hoorde te zijn, dus na wat zoeken op dit grote vliegveld konden we de klein Hyundai i30 meenemen de LINKERhelft van de weg op (4 mega koffers hadden ook nooit in dat kleine ding gepast, dus een geluk bij een ongeluk;)).
Even wennen dat links rijden!! Maar het ging allemaal goed en we hebben onze ogen uitgekeken op de snelweg: mannetje die op de vangrail een boekje zat te lezen, jongeren die ons zwepen (ja, van die grote zwarte) willen verkopen bij het stoplicht en een man in een rolstoel die op een 80km weg TEGEN DE RICHTING IN rolde en dacht dat wegdeel wel even te kunnen gebruiken. Die Zuid Afrikanen vinden het allemaal heel normaal.
Het appartement is voor ons een geschenk uit de hemel (oké overdreven, maar we zijn er wel enorm blij mee!). Jeroen eiste per direct de kingsize kamer MET kingsize bed op, waarna Joyce de op twee-na-grootste-kamer koos en Nadine en ik elkaar aankeken. We hebben besloten samen op ee van de andere kamers te gaan slapen, welke ook erg groot is. Genoeg ruimte, twee badkamers, een grote keuken en grote woonkamer met overal dubbele sloten op en traliedeuren (ook met slot) voor de normale deuren. Om de veiligheid van het huis nog wat duidelijker te maken: we hebben VIER sleutels nodig om in ons appartement te komen:).
Toen we de spullen snel weggezet hadden - niet dat we zo héél veel hadden op dat moment haha - zijn we nog even bij de open dag van het Muizenberg Festival gaan kijken. We hebben geholpen met het opruimen, lokale mensen ontmoet die ook aan het festival meewerken en een beetje rondgekeken.
Snel daarna hebben we een tochtje naar de Checkers gemaakt. Deze grote supermarkt hebben we zo'n beetje leeggeplunderd, want we waren R2572,65 kwijt.... Dat is om en nabij €180,-! Nu zul je denken, zo veel is dat niet, maar in spullen is dat HEEL VEEL. En daarbij ook veel onzin, natuurlijk:).
Oh, voor ik het vergeet, we hebben op aanraden van Nadine een mascotte/5e inwoner/huisdier/knuffel gekocht: his name is Ted Garston van 't Oever. Het is een grote teddybeer die van ons overal een keer mee naartoe moet, dus hij zal nog vaker (inclusief foto) terug komen in een verslag.
Uitgeteld lagen we 's avonds op de bank en sinds een lange tijd ben ik op een zaterdagavond om half 11 naar bed gegaan. Hectische dagen, veel gezien maar enorm genoten. Het volgende verslag komt binnenkort online
"Dankie, slaap lekker" (Afrikaans)
Liefs uit Muizenberg
Wat een begin. Na maandenlang te hebben gewacht om 17 uur lang te mogen vliegen naar het zuidelijkste puntje van Afrika, mochten we op vrijdagmiddag 29 augustus - na nog een dik uur vertraging - dan eindelijk vertrekken. Met wat snikken hier en daar namen we voor 7 maanden afscheid van onze lieve familie en vrienden, waarna we troost vonden in het laatste échte Nederlandse biertje: een ekte Heinie!
Met z'n vieren bij elkaar zaten we niet, maar Nadine en ik mochten elkaar gedurende de hele reis wel vergezellen. Filmpje hier en een oogje dicht daar, we hebben ons eigenlijk wel vermaakt:).
Op de tussenstop in Istanbul Ataturk midden in de nacht mochten we een sprintje trekken naar het volgende vliegtuig, want die zou echt niet wachten! En al helemaal niet op vier hummeltjes die toch echt naar Cape Town Airport moesten die dag! Op een drafje hebben we dus het stuk overbrugd naar het volgende vliegtuig en natuurlijk kwamen we daar op tijd aan:). De koffers daarentegen hadden ook zo'n ritje moeten maken, maar daarover later meer.
Eenmaal in het vliegtuig hebben we nog 13,5 uur moeten vliegen, waar we een korte tussenstop hebben gemaakt op Johannesburg en toen snel weer doorgevlogen zijn naar Cape Town. Weinig mensen in het vliegtuig betekent dat je met gemak vier stoelen kunt pakken om toch nog even lekker te slapen, dus daar hebben we goed gebruik van gemaakt:)
Tegen 1 uur smiddags op zaterdag kwamen we aan op Cape Town, waar ons een leuke verassing te wachten stond: Joyce haar koffer was goed en wel overgekomen, maar het snelle ritje tussen de vliegtuigen door was de andere drie koffers waarschijnlijk te veel geworden, want die kwamen helaas niet door het grote koffergat heen.
Gelukkig was de auto die we gehuurd hadden bij Avis wel gewoon op de plek waar ie hoorde te zijn, dus na wat zoeken op dit grote vliegveld konden we de klein Hyundai i30 meenemen de LINKERhelft van de weg op (4 mega koffers hadden ook nooit in dat kleine ding gepast, dus een geluk bij een ongeluk;)).
Even wennen dat links rijden!! Maar het ging allemaal goed en we hebben onze ogen uitgekeken op de snelweg: mannetje die op de vangrail een boekje zat te lezen, jongeren die ons zwepen (ja, van die grote zwarte) willen verkopen bij het stoplicht en een man in een rolstoel die op een 80km weg TEGEN DE RICHTING IN rolde en dacht dat wegdeel wel even te kunnen gebruiken. Die Zuid Afrikanen vinden het allemaal heel normaal.
Het appartement is voor ons een geschenk uit de hemel (oké overdreven, maar we zijn er wel enorm blij mee!). Jeroen eiste per direct de kingsize kamer MET kingsize bed op, waarna Joyce de op twee-na-grootste-kamer koos en Nadine en ik elkaar aankeken. We hebben besloten samen op ee van de andere kamers te gaan slapen, welke ook erg groot is. Genoeg ruimte, twee badkamers, een grote keuken en grote woonkamer met overal dubbele sloten op en traliedeuren (ook met slot) voor de normale deuren. Om de veiligheid van het huis nog wat duidelijker te maken: we hebben VIER sleutels nodig om in ons appartement te komen:).
Toen we de spullen snel weggezet hadden - niet dat we zo héél veel hadden op dat moment haha - zijn we nog even bij de open dag van het Muizenberg Festival gaan kijken. We hebben geholpen met het opruimen, lokale mensen ontmoet die ook aan het festival meewerken en een beetje rondgekeken.
Snel daarna hebben we een tochtje naar de Checkers gemaakt. Deze grote supermarkt hebben we zo'n beetje leeggeplunderd, want we waren R2572,65 kwijt.... Dat is om en nabij €180,-! Nu zul je denken, zo veel is dat niet, maar in spullen is dat HEEL VEEL. En daarbij ook veel onzin, natuurlijk:).
Oh, voor ik het vergeet, we hebben op aanraden van Nadine een mascotte/5e inwoner/huisdier/knuffel gekocht: his name is Ted Garston van 't Oever. Het is een grote teddybeer die van ons overal een keer mee naartoe moet, dus hij zal nog vaker (inclusief foto) terug komen in een verslag.
Uitgeteld lagen we 's avonds op de bank en sinds een lange tijd ben ik op een zaterdagavond om half 11 naar bed gegaan. Hectische dagen, veel gezien maar enorm genoten. Het volgende verslag komt binnenkort online
"Dankie, slaap lekker" (Afrikaans)
Liefs uit Muizenberg
-
05 September 2014 - 00:04
Angelique En Jan:
Super Mela dat je een reisverslag maakt!! Leuk om te lezen. Zal de link ook even doorsturen naar de fam :)
Kus van ons -
05 September 2014 - 00:24
Janos:
Klintk allemaal goed, en je weet: een goed begin is het halve werk! -
05 September 2014 - 18:18
Maya:
Hoi lieverd,
Superleuk dat je alles met ons deelt: had het al wel verwacht en was al aan het rondsnorren op waar ben jij nu..Joren is al helemaal ingeburgerd in jouw kamer en geniet ook met volle teugen: lees vanavond alles even door en reageer dan nog een keer Dikke kus van ons allemaal hier XX
May
-
05 September 2014 - 20:05
Ernie Delleman:
Hoi Lieverd,
prachtig om te lezen, je schrijft hartstikke leuk, je leest het zo makkelijk weg net of je aan het kwebbelen bent..
Dit zullen niet jullie laatste avonturen worden , dus ik blijf jullie volgen,
groetjes vanuit Doetinchem bij de Watertoren...
dikke kus Ernie -
10 September 2014 - 09:23
Jan Stap:
Lieve Melanie, je spannende reisverhaal gelezen. Fijn dat jullie goed zijn aangekomen en goede bewoning hebben. Hoor graag van je.
Wees voorzichtig en pas goed op jezelf!
Dikke knuffel Gerty en Jan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
