And there we go again

Yeah well, how do I explain this very very very late update? Vanwege - aber natürlich - het vele bezig zijn met dingen en er dingen in Nederland niet meer in m'n normale systeem zitten. Je bent, zoals ik al eerder benoemd heb, zo druk met dingen die hier gebeuren. Dit komt met name door de nieuwigheid, het wereldverschil in cultuur en mensen en door de eindeloze mogelijkheden hier.
Eind November, de 29th om precies te zijn, vond er een fundraiser plaats voor het Muizenberg Festival, georganiseerd door ons 4en. Het bleek nog aardig lastig om op een effectieve, efficiente en kostenbesparende manier een fundraiser neer te zetten, helemaal als je van te voren geen goed beeld hebt van hoe en wat precies. Uiteindelijk bleek achteraf ook dat we dat ietsjes anders hadden moeten doen, waar we natuurlijk behoorlijk van geleerd hebben.
Rond de tijd van de fundraiser draaide het in Nederland alleen maar om.... Sinterklaas! Voor ons was dat even iets anders, omdat hier in Zuid Afrika ze Sinterklaas niet echt kennen. Facebook hield me up to date over de ophef rond zwarte piet en dat gedoe en facetime hielp om het gevoel van Sinterklaas toch een mini klein beetje te krijgen.
En toen, op 8 december... kwam er bezoek vanuit Nederland!! Mama en papa kwamen een weekje op bezoek bij mij! Waar we eigenlijk afgesproken hadden elkaar dinsdagochtend te meeten aan het ontbijt, stonden Nadine en ik 's avonds om half 11 op Cape Town International Airport te wachten. Het weerzien was stiekem toch wel een beetje emotioneel, maar zeker erg happy.
Vanuit het vliegveld zijn Nadine en ik achter mam en pap aan gereden richting Kalk Bay, waar ze verbleven in een erg mooie cottage. Het moment waarop de CALVE PINDAKAAS (JA ECHT) en de HAGELSLAG uit een tasje kwamen, vergeet ik nooit meer (oke overdreven, maar voor het gevoel). Jamjam, smullen!
Hetzelfde gold voor de pepernoten, schuimpjes en chocoladeletters: och och wat een strooigoed. Er waren ook wat kleine presentjes te vinden in de tassen: Sinterklaas had toch nog een beetje aan ons gedacht in Afrika;)
Die week hebben we vanalles gedaan. We zijn naar Robben Island geweest, overal lekker wezen eten, ik heb pap en mam Signal Hill laten zien, Jeroen, pap en ik hebben de Tafelberg beklommen (Jeroen en ik voor de 2e keer! 1e keer in 2 uur, 2e keer in 1,5 uur:)), we zijn naar een safaripark geweest, Cape Point en Boulders hebben ze gezien, het strand en boulevard van Camps Bay is bewonderd en Muizenberg is natuurlijk gezien. Last but definitely not least, Jeroen papa en ik hebben Shark Cage Diving gedaan!!! Wauw, wat een imposante beesten zijn die haaien toch. Ik kon ze in de kooi goed zien en heb een aantal goeie kiekjes kunnen schieten ondanks het weinige zicht.
Die dag zijn we vanuit Gansbaai, want daar zitten de meeste haaien, terug gereden naar Muizenberg. Onderweg zit er in Hermanus, de walvisstad, een restaurant dat heeeettt..... The Dutchies! En natuurlijk zijn we als rasechte dutchies daar lekkere biefstuk, bitterballen én KROKETTEN gaan eten. Het was ons een waar feestmaal.

Net voordat mijn ouders kwamen, besloten Nadine en ik dat we graag ergens anders wilden wonen: Kaapstad. Ik wilde persoonlijk meer mensen en energie om me heen, Nadine wilde ook meer energie om zich heen en dingen zien en doen ipv elke avond in Muizenberg op de bank te zitten. Jeroen bleek ook al langer na te denken over een plekje in Kaapstad. Na een aantal discussies en heel veel gepraat, besloten we met zijn vieren dat we allemaal ergens anders gingen wonen: Joyce bleef in Muizenberg, Jeroen verhuisde naar Bo-Kaap en Nadine en ik verhuisden naar Green Point, vanaf waar ik nu dit verslag schrijf.
Op dit moment zijn we allemaal erg blij met de keuze. Ik heb persoonlijk veel meer ruimte, vrijheid - voor mijn eigen gevoel - en mensen om mij heen, waardoor ik veel meer mezelf kan zijn. Nadine en ik wonen in een huis met 6 anderen, waar ook nog eens elke dag vrienden van ons bij komen. Gisteravond for example zaten hier 15 man aan tafel, omdat er allemaal vrienden van bij waren. Mega gezellig natuurlijk. Potjes kaarten, wat drinken, taxi bellen, stappen, enigzins aangeschoten thuiskomen en lekker gaan slapen om half 6. Ja, dat zijn erg leuke avondjes:)

Nadat mama en papa weer vertrokken richting ons koude kikkerlandje, vertrokken Nadine en ik naar Green Point. De afgelopen twee weken hebben vrijwel alleen maar in het teken gestaan van elkaar leren kennen, heel erg veel leuke dingen doen en kerst en oud en nieuw erg goed en memorabel vieren. Deze goede voornemens hebben we allemaal waargemaakt: het voelde als vakantie, waar we gewoon nog aan het werken waren, maar door alle leuke dingen voelde het een beetje als kerstvakantie aan.

Op 24 December was het een beetje passen en meten, want Mpai, Nadine en ik zijn wezen shoppen in Access Park terwijl we een verrassing hadden voor Nadine: Jorn en Tim kwamen een dagje eerder aan dan gepland! Overal een smoes omheen gebreid en toen we dan eeeeindelijk weer thuis waren, kwamen ze binnen en tikte Jorn Nadine op haar rug: ze had niet meer overdonderd kunnen zijn! Verrassing geslaagd:)
Op eerste Kerstdag had Bas, een huisgenootje van ons die goed kan koken, een heel feestmaal voorbereid: met 22 dutchies zaten we op onze binnenplaats te genieten van een voor-, tussen-, hoofd- en nagerecht, veel wijn, foto's en vooral heel veel gezelligheid. De dag was ondanks het ietwat andere soort vieren van Kerst heeeeel erg geslaagd!!!
Hier in Afrika vieren ze niet echt een 2e Kerstdag, maar noemen ze dit Boxing day. Iedereen vertrekt dan naar het strand en gaat daar lekker genieten van het weer. Hetzelfde geldt voor nieuwjaarsdag.. Nadine, Jorn, Tim en ik dachten even lekker uit te brakken en te genieten van de eerste dag van 2015 op het strand in Camps bay: het kostte ons al bijna een uur om er te komen, waar je er normaal met 10 min bent en dan was het ook nog eens ontzettend druk! Wel gezellig, dus lekker genoten:)

Oudjaarsavond was ietwat anders dan dat ik normaal in Nederland vier. Heel vreemd om in plaats van te kiezen welke warme jas je over je NYE outfit aantrekt, uit te zoeken of je slippers met een kort broekje aan doet of sneakers met een jurkje oid. In de zon dansen op lekkere techno deuntjes met een koud biertje in the middle of nowhere is geen doorgaande NYE. Ondanks dat het erg anders was dan normaal en we geen vuurwerk gezien hebben (ivm de vele makkelijk brandbare townships en droge grond), hebben we met de grote groep een fantastische avond gehad. We hebben met z'n allen afgeteld tot het nieuwe jaar om 12 uur en genoten van een keer een ander soort oud en nieuw!

Vandaag is het maandag. Jorn en Tim gaan vandaag weer vertrekken richting PE (Port Elizabeth), ons vakantiegevoel gaat over in een werkgevoel en - believe it or not - sinds een hele lange tijd, en dan praat ik over zo'n 2 maanden, REGENT het. Hoe toepasselijk, haha.
Ik zit nu op de binnenplaats dit verslag te schrijven en bedenk me hoeveel wij eigenlijk doen hier. Ookal is het maar een klein dingetje, het is toch weer anders dan in Nederland. En van al die kleine dingetjes en ook van de grote dingetjes, leer ik ontzettend veel. Over mezelf, mijn persoonlijkheid en ontwikkeling, over anderen, hun persoonlijkheden en ontwikkeling, over communicatie van en naar anderen, over hoe flexibel je moet zijn in een evenement, over je aanpassen naar situaties en daarentegen soms ook vasthouden aan je eigen keuze of ritme en nog veel meer. Zo'n ervaring in een totaal verschillend land doet mij beseffen dat - wat mama en papa vroeger natuurlijk al 1000000 keer benoemden - je later pas heel veel gaat leren over jezelf en je oprecht zelfbewust kunt zijn. Als puber denk je dan 'Nee, zij hebben ongelijk en ik niet, want ik weet het beter' ( geen schunnige reacties graag, haha). Maar - hoe cliché ook - nu ik dit meemaak, besef ik al dan niet hoe ik in mekaar steek en hoe ik mezelf al bezig ben te ontwikkelen en nog meer wil ontwikkelen.

Nou, ik ga daar vooral lekker mee door en blijf genieten van het leven en de mensen hier! Nog maar 2 maanden en 20 dagen en dan kom ik alweer thuis... Beware! Geniet nog maar even lekker van de tijd dat ik weg ben ( with regards to la familia), voor je het weet ben ik weer lekker thuis in het koude kikkerlandje!

Dikke kus en knuffels,

Melani